غذای اصیل ایرانی در گذر زمان

اولین آثار رسمی وجود کباب به شکل امروزی در دوران شاه‌عباس صفوی است که مورخان اروپایی یکی از محبوب‌ترین غذاهای ایرانیان را پلو به همراه مقداری گوشت برشته‌شده بر روی آتش بیان کرده‌اند که با دست‌خورده می‌شود، جالب است که این رسم هنوز هم یکی از محبوب‌ترین روش‌های خوردن کباب است.

کباب از دیرباز موردتوجه سلاطین ایران نیز بوده و آقا محمدخان قاجار نیز به کباب مرغ، بره و گوسفند علاقه زیادی داشت. این علایق باعث ایجاد اولین کبابی در مرکز تجاری تهران در زمان ناصرالدین‌شاه شد تا بازاریآن‌که زمان رفتن به منزل برای خوردن نهار را ندارند از چلوکباب استفاده کنند. در محیط مردانه بازار تهران امکان حضور زنان در چلوکبابی وجود نداشت اما عباس شمشیری اولین کسی بود که با تأسیس چلوکبابی خانوادگی امکان حضور بانوان در چلوکبابی را ایجاد نمود.

حضور چلوکباب ایران در کشورهای دیگر نیز از همان دوران قاجار آغاز شد و اولین کبابی به نام فریفته در فرانسه و شهر پاریس به دست آشپز احمدشاه که از ایران رفته بود تأسیس شد.

تبریز یکی از مراکز کباب محسوب می‌شود تا جاییکه یکی از اولین کبابی‌های ایران را به مرز قفقاز نسبت می‌دهد. در ایران بنا به ذائقه طایفه‌های مختلف انواع کباب سرو می‌شود که مواد تشکیل‌دهنده آن‌ها و آداب سرو آن کاملاً متفاوت است و به‌صورت مجزا در مقالاتی به آن‌ها خواهیم پرداخت. در اینجا برخی از انواع کباب و مواد تشکیل‌دهنده آن را نام می‌بریم.

یکی از جالب‌ترین موارد قیمت کباب در طول تاریخ است. با توجه به افزایش جمعیت و کاهش دامداری و افزایش تقاضای گوشت در بازار نسبت به عرضه آن‌که منجر به افزایش قیمت گوشت شد قیمت کباب نیز روند سعودی داشته است.

در سال 1295 قیمت یکدست کامل چلوکباب که شامل برنج، پیاز، کره محلی، گوجه کباب شده و یک سیخ بزرگ کباب‌برگ بود 4 تا 5 ریال بود. این مبلغ در 1320 نیز همان 5 ریال بود. در سال‌های 1330 تا 1335 تا 5.3 ریال بود. جالب است که در آن زمان کباب در تهران از بقیه شهرها ارزان‌تر بود و همین میزان کباب در شهرهای دیگر تا 8 ریال بود و در همان زمان قیمت یک لیموناد 2 ریال بود.